Pêlên şevê giran dibin
 
Evîna te di gêjelokên dilê min ê şeyda de dikelê
 
Û tu ji min dûr
 
Işev jî tu mêhvanê xemgîniya min î
 
Bi wî kenê xwe ê tolaz
 
Bîranînê min serav û binav dikê
 
Dikevim taya bêrîkirin û dîtina te
 
Ez bêrîya te dikim
 
Bêrîya wan ramûsanên şevên qedexa dikim
 
Bêrîya dengê te dikim
 
Ku di nava kûratîya wî de hemî deng hatin veşartin
 
 
 
Aax dil !
 
Çend demsal derbasbûn berî tu werê
 
Da di banga wî dengî de ez xwe jibîrkim
 
Çend hêvî li ser wê pireka dirêj
 
Ku dinavbera lêvê me de mirin
 
û çend xwezî bi bayê hesretên min
 
ser û binî hev dibûn
 
û çend ?..
 
û çend?..
 
bextê wan şevên ku demekî zimanê me bû
 
carekê were min hembêz bi ke
 
vê cemdê di singa min de bikûje
 
ne hêla berbanga me melûl razê..
 
were hestên asoya li min fereh  bike
 
û carekî xunava evînê li min bibarîna
 
were em bi destê hev bigirin
 
û li gemya bawerîyê siwar bibin
 
û ber bi evînek bê sînor ve bimeşin
 
Bi SÎNORÎ tekçûyîne herî mezin
 
Ji nivîsandina Canê Omar