gava çavê xwe vekirbû  ê bihna nîskê di kete pozê wî , laşê xwe vezyland û li dora xwe meyzand  , wê gavê

 berê wî kebû aliyê pencera"ronykiri" hema zûka runiştbû û bi dengekî  gazinî di got : ayşo…ayşê xanim: xwedê hiştê çima te ta  nuha razay hiştime  û şiyar nekirime..?

 roj  bû nîro.. haê te jê heye..! 

Mal xerabo nîrwa çi, û halê ci … yadin tê cipkê ku tu zû  ji xew rabûbe … ha e ..!?  here .. were.. ev  sê çar kulekên hane  tu  wan diçêrîne.! wha eyşo xanim bersiva wî di de.

Welehy ayşo ne wiloye..! 

naxwe çiloye mêrê eyşo..?

  hema bi  kêmanî eyşo…xanim… minê ta nuha  çend çixare vexwara …!!.

 

 

 

                                   -2-

 

Mistê barê êzngê xwe li ser kerê tekûz kirine û berê xwe dabû bajêr di destpêka rojê de.

 çend newal derbaskirin û beriya bighe  rêka mezin  a kû berû bajar ve  diçe , tirnbêlek"arebek" li nava rê  rawistiyaî  li ber cavê wî dikeve.

hinekî   tirs  lê peyde dibê di despekê de  û balawî kişandiye, gava… neziykay lê dike, wê caxê hin bi hin  hîn dibe kû  ev  erebeke… bê.. denge ..û  xwediyê wê jî xúiye dike  necar maye. 

…!? xwedê  xêrke  pismam 

  Wela apo..  tú dibîne mekîna min  xerabûye û ez necar mame li vê riye wek tu min dibîne…!

eê  başe… azê karbim ci ji tere bikim…!? 

mamusta  hinekî  kefxweşbû û" qemçika xwe xwerand" û hema tiştek di cî de hatbû bîra wî..

Apo   ma .. berê te ne li bajêre…?

 arê law, azê van êzinga  bifruşim û hin tiştan  ji xwere bikrim, û dagerim gund.

Başe apo..!  ka ez u te bazarekê bikin…!

 ezê  ezingê te bikrim wekî tu li bajar difroşe ne kêm ne zêde û mi ji dêvla êzinge ve  li ser  kerê siwarke ta bajêr… 

"Apê  bi gotna mamûste şhabû"le "baş têd ne gihişt"…û  êzingêxwe li ser kerê dadxîne û mamûsta jî "barkir" şuna êzinga.

çend gava bi rêketin ,apê rawistye û  bi meyzankirna di paşxwere got ; mamûste ;  êzingê min  li wir man qûrban….!?

îro xwedê çi bela ji min re aniye  gelo ..! ?.

   erba min xerabûya û aqlê  apê min jî dixwiyê  xerabeye..